Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEMINUTUS

Gramatyka
  • Formydeminutus, diminutus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. propr.
    • A.
      • 1. propr. propr. zmniejszony, uszczuplony, naruszony
      • 2. phil. phil. niedoskonały
        • a.
        • b. + contradictio veradefinitio suppositio fides
    • B. + in persolucione taki, który nie wypłacił całej należności
  • II. transl.+ pecunia transl. mały, nieliczny, skromnydrobny pieniądz

Pełne hasło

DEMINUTUS s. DIMINUTUS, -a, -um
  • F.
  • Th. [
  • NR
  • ST R
  • ON Y:269(rec.),
  • Bl.
  • L.
[comp. deminutior cf. infra 43.44) et Th. V 1, 486, 4 sqq.]
I. propr.
A. de rebus
1. propr. zmniejszony, uszczuplony, naruszony; imminutus, cui aliquid detractum est, non integer
KodUJ II p. 92 (a. 1448) : littera in materia et in stilo fuit d-a.
ZabDziejI p. 145 (a. 1491) : bona ... integra et non d-a.
CodEp III p. 438 (a. 1496) : confederationem ... in nullo lesam vel d-am.
Opp.
superfluus ( GŁOG. Alex. I fol. 233a ).
2. phil. niedoskonały; imperfectus
a. sensu ontologico, v. gr. existentia ( GOST. Th. fol. h 4b), ens ( GŁOG. ExLog fol. 102b ) , esse ( ExPhys fol. e 4a), forma ( BYSTRZ. Log. fol. n 2b).
Syn.
imperfectus ( GOST. Th. fol. h 4b).
Opp.
principalis ( ExPhys fol. e 4a) , completus ( BYSTRZ. Log. fol. n 2b ; GOST. Th. fol. h 4b). ;
b. sensu logico, v. gr. contradictio (opp. vera : BYSTRZ. Elench. fol. s la), definitio ( GŁOG. Anal. fol. 26b ), suppositio ( id. Hisp. fol. 60b ), item fides ( WROCŁ. EpitConcl fol. y la : credere ... implicite omnes articulos est fidei d-e et non sufficit habenti vsum rationis).
B. de hominibus: wykazujący braki, niedoskonały, mancus, minus idoneus
GŁOG. Alex. II fol. G 2b : Priscianus fuisset d-us in grammatica, quod tamen est falsum, cum ipse sit princeps grammaticorum.
Id. ExLog fol. 25b : Aristoteles est d-us ... quia non ponit quartam syllogismi figuram.
MIECH. p. 356 : multa ... prudenter consultando ... disserebat, in hoc defectuosus, d-us ac sine laude fuit, quod bene dicta non exsequebatur.
Ib. p. 372 : fuit... uiribus corporis praeditus, sed uiribus animae d-us.
Occ. in persolucione taki, który nie wypłacił całej należności; qui pecuniam debitam nondum integram exsolvit
PommQu p. 6 (a. 1400) : si ... in predicta persolucione negligens fuero aut d-us, si tunc post octo dies supplevero ... pene nullatenus subiacebo.
II. transl. mały, nieliczny, skromny; parvus, paucus, humilis
DŁUG. Hist. V p. 435 : plures ad praesidium ... relinquendo tam equitatum ... quam peditatum redderent d-iorem.
ADAM p. 296 : me inter dialogos interloquentes d-iorem obtinuisse sortem.
Occ. pecunia drobny pieniądz; nummi minuti
KodKKr II p. 341 (a. 1409) : decem marce in pecunia d-a.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)