Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECURIO

Gramatyka
  • Formydecurio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I.
    • 1. dziesiętnik, dowódca oddziału konnicy złożonego z dziesięciu ludzi
    • 2. dowódca straży miejskiej
  • II. człowiek należący do ludności wieśniaczej zorganizowanej w dziesiątki?

Pełne hasło

DECURIO, -onis m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
I.
1. dziesiętnik, dowódca oddziału konnicy złożonego z dziesięciu ludzi; qui turmae decem equitum praefuit.
2. dowódca straży miejskiej; qui excubiis urbanis praefuit
KodUJ IV p. 91 (a. 1523) : ut... per inquisitores eius ([sc. episcopi) ] cum d-bus, quos consulatus in tota civitate ad huius negotii aliorumque excessuum tollendorum custodiam delegit, per omnes et singulas domos, testudines ac cistas... scrutatio fieret. RevWlad p. 2: d-es civitatis numero 8 sunt, in suburbiis 4, quorum officium inspicere vocationem; deinde vero tempore incendii quisque eorum tenetur una cum rebus necessariis accurrere.
Ad rem cf. Ptaśnik, Miasta i mieszczaństwo p. 245.
II. człowiek należący do ludności wieśniaczej zorganizowanej w dziesiątki? unus e colonis per decurias dispositis? (in textu satis obscuro)
KodKWil p. 286 (a. 1463—1467): ecclesiae donavimus... decimam manipularem omni de grano camporum et hortorum agriculturis suis cum posesione d-is Thatarynisky.
Cf. DACIMARIUS II DECIMUS II.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)