- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- H.
- Ha.
- N.
I.
milit. dziesiętnik;
decem militibus praepositus.
II.
eccl. dziekan
1.
prałat stojący na czele kapituły; canonicus capitulo praepositus
KodKKr I p. 2 (a. 1167) : facta est ... huius concambij confirmatio ... presentibus personis eiusdem ecclesię cathedralis Cracoviensis ... uiro uenerabili Lamberto d-o, Arnoldo archidiacono etc.
KodMp I p. 9 (a. 1206) : Petrus d-us Cracoviensis.
KodPol I p. 18 (a. 1207) : egoVisslaus, d-us Cracoviensis, consensj et subscripsj et sigillo capituli communivj fratribus consentientibus.Ita saepe. Cf. DECANATUS I 1; DECANIA II.
2.
proboszcz sprawujący nadzór z ramienia biskupa nad okręgiem złożonym z kilku parafii; parochus, qui ab episcopo parochiis ali
quot praefectus est
CodSil V p. 155 (a. 1340) : universos ... archidyaconos ... archipresbiteros seu d-os ... in domino ... hortamur ... quatenus etc.
StSyn I p. 45 (a. 1436) : volumus ... ut singularum sedium d-i huiusmodi statuta ... habere procurent acopiata et infra alios duos menses singuli plebani a suis d-is sibi transcribere eadem studeant.Ita saepe.
Syn.
archi presbyter (
et saepius). Additur
ruralis (
StSyn III
p. 50
et saepius), item foraneus (
ConcPol VIII
p. 171, a. 1594).
Cf.
DECANATUS I 2
DECANIA I.
3.
przełożony kolegium kardynałów w Rzymie; collegio cardinalium Sanctae Romanae Ecclesiae praepositus
Tom. XV p. 575 (a. 1533) : dominus cardinalis Fernesius... in urbe multum auctoritate valet et est collegii reverendissimorum dominorum cardinalium d-us.Glossae Pol. et interpretationes ad I—II :
GLb p. 29 : d-us «dzyekan», est nomen dignitatis, quasi supra X canonicos constitutus; d-us, qui X viros habet sub se, sive in ecclesia sive extra, vel qui X militibus praeest vel clericis, «dzyesyąnthnyk».
III.
dziekan, profesor stojący na czele wydziału uniwersyteckiego; profesor facultati universitatis studiorum praepositus
LibProm p. I (a. 1406) : per magistrum Erasmum ... pro tunc d-um arcium facultatis.
Ib. infra in decanatu eiusdem d-i sursum scripti plena magistrorum facta conuocacione.Ita saepissime. Cf. DECANATUS II.