Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECANATUS

Gramatyka
  • Formydecanatus
  • Etymologia decanus
  • Odmiana -us
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. eccl.
    • 1. urząd i godność dziekana kapitulnego
    • 2. dekanat, tj.kilka parafii podległych władzy dziekana
  • II. dziekaństwo, okres sprawowania władzy dziekańskiej na uniwersytecie

Pełne hasło

DECANATUS, -us m. (decanus)
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • H.
  • Ha.
  • N.
I. eccl.
1. urząd i godność dziekana kapitulnego; decani (cf. s. v. II 1) munus dignitasque
Somm. p. 801 (a. 1288) : statuimus ... in eadem ecclesia quinque prelaturas, veluti preposituram, d-um, scholastiam, cantoriam, custodiam.
DŁUG. LibBen I p. 6 : a d-u Cracoviensi ...qui in Cracoviensi ecclesia ... dignitas est excellentior et primaria post pontificalem.
Ita saepius.
2. dekanat, tj.kilka parafii podległych władzy dziekana; parochiae aliquot, quibus decanus (cf. s. v. II 2) praeest
ArHist V p. 350 (saec. XV med.med) : singulis ecclesiarum parrochialium rectoribus ac eorum vicesgerentibus in d-bus Plocensis dioecesis.
KodMp IV p. 463 (a. 1447) : rectorem ecclesie in Korithnicza d-us Kelciensis, diocesis Cracouiensis.
II. dziekaństwo, okres sprawowania władzy dziekańskiej na uniwersytecie; temporis spatium,quo quis in universitate studiorum decani (cf. s. v. III) munere fungitur
LibProm p. I (a. 1406) : in d-u eiusdem decani ... plena magistrorum facta conuocacione.
Ib. p. III (a. 1406) : in d-u prefati decani ... conclusum fuit, ut decanus arcium facultatis ... bis in anno eligatur.
Ita ib. saepissime.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)