Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CURSORIUS

Gramatyka
  • Formycursorius
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. propr. propr. dotyczący wyścigów pieszych
    • 2. + currus wóz podróżny
    • 3. + equus koń pod siodło, wierzchowiec
    • 4. + nuntius goniec pocztowy
  • II. transl. transl. pospieszny, szybki, nagły

Pełne hasło

CURSORIUS, -a, -um
  • F.
  • Th. (rec.),
  • S.
  • Dc.
  • A.
  • BJ.
  • N.
I. propr. dotyczący wyścigów pieszych; qui ad cursus certamen spectat
GŁOG. Don. fol. A 11Ib : ars c-a, pugillatoria.
2. currus wóz podróżny; raeda
KodKrak p. 393 (a. 1396) : currus c-us pro II equis pro 1 1/2 mrc. cum coopertura.
3. equus koń pod siodło, wierzchowiec; equus ad equitandum idoneus
Tom. VI p. 86 (a. 1522) : quod ... nobis scribit de equo c-o ... scit nos illum non habere.
RachDw I p. 292 (a. 1549) : equorum c-orum praefecti.
Cf. CURSOR I 2.
4. nuntius goniec pocztowy; tabellarius
Tom. III p. 247 (a. 1514) : venit noster nuntius c-us ab imperatore Przekopensi.
Cf. CURSOR II 1.
II. transl. pospieszny, szybki, nagły; citatus, praeceps
KodKKr I p. 171 (a. 1325) : ad expeditionem domini regis c-am siue repentinam ... scultetus meus suique successores tenebuntur ... personaliter ... equitare.
Tom. V p. 116 (a. 1520) : accurrit huc ... modo c-o ... archiepiscopus Gnesnensis.
Ib. XII p. 184 (a. 1530) : c-am et novam legationem ad ... Poloniae regem.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)