- Dc.
- B.
- BJ.
- N.
mający własności lecznicze, leczący, uzdrawiający;
qui sanandi vim habet, medicabilis
MATTH. p. 39 : quod nobiles herbae et pretiosi lapides c-i vulnerum et morborum essent inutiles et non bonae, cum optabilius sit carere morbis et c-is rebus aut curationibus non indigere.
NIC. BŁ. Serm. II p. 100 : homo debeat agere poenitentiam tanquam suae infirmitatis sanatiuam et c-am medicinam.Ita saepius. In imagine
StPPP IV p. 73 (a. 1423) : in matrimonio ... est remedium ... contra peccatum ... duplex, quoddam c-um et quoddam preservativum (cf. ConcPol IV p. 143, a. 1435).