Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONVICTUS

Gramatyka
  • Formyconvictus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -us
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. concr. concr. wyżywienie, utrzymanie
  • II. abstr.współżycie, sposób życia, postępowania, obyczaje

Pełne hasło

CONVICTUS, -us m.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • B.
  • BJ.
  • N.
[ pl. DŁUG. Hist. I p. 2 : in moribus, convictibus ... diversitas.]
I. concr. wyżywienie, utrzymanie; victus, vitae degendae sustentamenta
DŁUG. Hist. I p. 26 : incolae ... pellium ... decora nigredine, licet tenuem et inopem habeant c-um, ditissime vestiuntur.
KodKrak p. 299 (a. 1501) : curribus ... res quascunque venales ad c-um et vsum ciuitatis ... vehentibus.
II. abstr. współżycie, sposób życia, postępowania, obyczaje; consuetudo, com mercium, mores.
N. glossam Pol.
RFil XXV p. 153 (a. 1450) : in c-u «w bidlenv».
Syn.
commercium ( StPPP VII p. 471, a. 1492 ; SACR. Elucid. fol. e VIa).
Constr.
a. abs. b. sq. gen. c. sq. cum:
Tom. V p. 158 (a. 1520) : cum quibus mihi c-us est.
d. sq. inter.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)