phil. t. t. zamiennie, w sposób odwracalny; ita ut unum pro altero accipi possit

STOB. Parv. fol. A IIIa : illud ... erit primum subiectum, cui motus conuenit adequate seu c-r.

Id. Intr. fol. b 2a : quiditas et essentia non sunt idem adequate seu c-r.

BYSTRZ. Log. fol. F Ia : possibile et contingens c-r se habent.

GŁOG. ExLog fol. 63b : malus syllogismus et paralenchus non sunt c-r et omnino idem.

Cf. id. Don. fol. E 2a. Ita saepius.

Praec. w sposób dopuszczający konwersję logiczną; ita ut subiectum loco praedicati et vice versa poni possint

BYSTRZ. Top. fol. y Ia : tam genus quam proprium ingrediuntur diffinitionem ... que est c-r predicari.

GŁOG. Hisp. fol. 35a : omne, quod predicatur de aliquo in predicatione directa, aut predicatur de eo, de quo predicatur, c-r aut non c-r.

Id. Porph. fol. b IIb : proprium ... vt 'risibile’ predicatur de homine accidentaliter et c-r cum 'homine’, quicquid enim est homo, est risibile, et econuerso omne risibile est homo.

Ita saepius.