- F.
- Th. (rec.),
- B.
- BJ.
phil.
t. t. stanowiący dalszy ciąg; subsequens, qui continuat (opp. (de)terminativus)
1.
de spatio
BYSTRZ. Log. fol. o IIa : in linea sunt duplicia puncta, scilicet puncta c-a ... et puncta determinatiua.
GŁOG. Anal. fol. 46a : in linea sunt puncta c-a et terminantia.
2.
de tempore
STOB. Parv. fol. E VIb : omne ... 'nunc' est c-um vel terminatiuum temporis.Cf. WROCŁ. Epit. fol. e IIb.