- F.
- Th.
- Bl.
- S.
I.
pocieszyciel; qui consolatur.
N. glossas Pol.
RFil I p. 41 (a. 1398) : c-or optime «o nalepszy uczesziczelu».
Ib. XXII p. 21 (a. 1466) : c-or Paraclitus «vczlicz».
N. constr. sq. gen.
DŁUG. Hist. I p. 133 : hic in baptismo nomen Bohemicum Woyczyech, quod sonat exercituum c-or, acceperat.Ita saepius.
II.
opiekun; fautor, patronus
CodVit p. 1007 (a. 1416) : Ille, qui in celis habitat et humilia respicit, cause nostre prius semper fuit c-or.