Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONSECUTIO

Gramatyka
  • Formyconsecutio, consecucio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1. następstwo, skutek
    • 2. phil.
      • a. czynność następowania w określonym porządku
      • b. wynikanie
      • c. bezpośrednie towarzyszenie, uczestniczenie
  • II. osiągnięcie, otrzymanie

Pełne hasło

CONSECUTIO s. CONSECUCIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • N.
I.
1. następstwo, skutek; effectus, consequens.
N. locut.
consecutionem exercere wyrażać; i. q. exprimere
BYSTRZ. ParvLog fol. S IVa : dictio consecutiua est, que consignificat causalitatem cum antecessione et exercet c-em (cf. Th. IV 387,2 ).
2. phil.
a. czynność następowania w określonym porządku; actus certo ordine consequendi
GOST. Th. fol. c IVa : talis processus bonitatum ... procedit vsque ad c-em vltimi, quod est esse in materia.
b. wynikanie; consequentia
BYSTRZ. ParvLog fol. S IVa : alia consecutio est existentium secundum prius et posterius, vt ‘si panis est, farina fuit’.
c. bezpośrednie towarzyszenie, uczestniczenie; participatio
GOST. Th. fol. e VIa : tripliciter aliquid in alio et de alio dicitur ... causaliter sicut calor est in sole; aliomodo essentialiter ... sicut calor in igne ... tertio modo secundum quandam c-em participationem ... sicut calor inuenitur in corpo ribus elementatis non ea plenitudine, secundum quam est in igne.
II. osiągnięcie, otrzymanie; adeptio, acceptio
KsgRachKr II p. 144 (a. 1396) : Petrus ... promisit sub c-e dictarum ... marcarum infra hinc et sti Stanislai ... festum ... iuri stare et parere.
DŁUG. LibBen I p. 545 : ut singulos illius orae homines in c-e et administratione iustitiae a gravamine, quo pro levibus causis trahebantur et trahebant alios Cracoviam, relevaret.
STOB. Aret. fol. c VIIIa : gaudium consequitur confidenciam post c-em victorie.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)