- F.
- Th.
- S.
- BJ.
I.
zaufany, wierny; fidus, fidelis
(cf.
Th.
IV 210,38 sqq.)
KlQu p. 299 (a. 1360) : singulariter venerabilis, devote dilecte et amice c-ssime.
II.
pewny siebie, ufny w swoje siły; audax, nimis securus, impudens (saec. XVI).