tzw. kasztelan konarski (kujawski, sieradzki i łęczycki; urząd pojawiający się ok. r. 1391, pierwotnie zarządca stajni monarszej, zwierzchnik tzw. konarów); magistratus, qui in Maiore Polonia fere inde ab a. 1391 apparet, antea conariorum qui vocabantur (cf. s. v. ) praefectus, stabulo regio praepositus (ad rem cf. Z. Kaczmarczyk Kasztelanowie konarscy in Czasopismo Prawnohistoryczne II Poznań 1949 p. 1—23 et St. Urbańczyk, O wyrazach konary, konarski, koniuch, podkonie, ib. p. 23—26)

ArHist VIII p. 466 (a. 1406) : Albricus castellanus c-is.

Ib. p. 468 (a. 1412) : Jaszko de Wlin castellanus c-is.

Ib. p. 472 (a. 1424) : Stanislaus de Boguczice castellanus c-is terre Lanciciensis.

ArPrawn V p. 99 (a. 1433) : Paschkone de Goslawicze c-i (ita ed., cod. Cuyaviensi), Stanislao de Gosdna Brzezensi castellanis.

AKap Sąd III p. 184 (a. 1515) : Petri de Sokołowo, castellani c-is et Iohannis Rokythnyczki executorum testamenti.

Cf. AGASO II GASO.