- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
I.
1.
powściągnąć, poskromić, opanować, stłumić, uśmierzyć; cohibere, coercere, continere (homines vel res abstr. ).
Syn.
refrenare (
GŁOG. Alex. I
fol. 97a
)
, reprimere (
ArPrawn I
p. 31, a. 1400).
N. glossas Pol.
RFil XVI p. 349 (a. 1428) : c-e «wkoy».
Ib. XXIV p. 363 (a. 1446) : c-uit ... «vkogyl».
GŁOG. Alex. I fol. 97a : c-re 1. refrenare «betzwingen (Germ. ), vsmierzyc».Per abundantiam
KodPol I p. 45 (a. 1242) : tyrannidem refrenantes c-uimus.
N.
os
zamknąć komuś usta; dicentem impedire
DŁUG. Op. p. 265 : ora ... obloquentium ... robore c-uit.
2.
karać, ganić; punire, multare, castigare.
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 363 (a. 1446) : c-uit «scaral».
3.
kazać przerwać coś, zakazać, przeszkodzić czemuś; prohibere, impedire
*PommUrk VI p. 114 (a. 1322) : si ... aliqui nostrorum ... vel extraneorum aliquod castrum ... edificare presumpserint, ipsi huiusmodi edificaciones c-re, prohibere et destruere ... valeant.
4.
zmusić, nakłonić; cogere, compellere
KodUJ IV p. 64 (a. 1517) : canonici te ... in ... possessionem ... altaris ... inducant ... contradictores auctoritate praefata ad hoc c-ndo.
5.
powstrzymać, odsunąć od czegoś; arcere ab aliqua re.
Constr. sq.
ab.
II.
zaprzestać, przerwać, zaniechać; absistere, recedere ab aliqua re.