- F.
- Th.
- S.
I.
współczucie, miłosierdzie, litość; actus commiserandi, miseratio, misericordia
CodEp III p. 77 (a. 1455) : impellit me c-o necessaria ... dolore iusto suffragii mei intercessionem eliciente.
DŁUG. Hist. V p. 495 : absque ulla c-e capite damnabat.
N. constr. sq. gen. obi. i
d. Op. p. 169 : multitudinem in sui c-em impellebat.
Ib. p. 250 : in c-em eorum procerum ... quos extemplo relictura erat.
Id. Hist. III p. 145 : palatinum ... ad c-em patriae ... inducit.
N. locut.
α. commiserationem capere (
AKap
p. 297, a. 1544).
Opp.
excutere (
DŁUG. Hist. I
p. 265
).
β. aliquem ad (in) commiserationem inducere (
DŁUG. Hist. III
p. 145
)
, adducere (
Tom. XIV
p. 10, a. 1532)
, impellere (
DŁUG. Op.
p. 169
).
Item
commiseratione afficere (
Tom. XIII
p. 337, a. 1531)
.
II.
rhet. budzenie litości; actus misericordiam verbis excitandi.
Syn.
conquestio (
CALLIM. Rhet.
p. 95
)
.