- F.
- Th.
- Bl.
- S.
I.
1.
mówić, rozprawiać o czymś, zastanawiać się nad czymś, omawiać coś; dicere, disserere de aliqua re, considerare, tractare aliquid.
2.
objaśniać, komentować coś;
explicare, explanare, interpretari.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
acc.
c.
sq.
de. d.
sq.
apud :
PommUrk VII p. 383 (a. 1330) : meritis tue probitatis, super quibus apud nos fidedignorum testimonio c-bamur.e. sq. inter :
CRIC. p. 144 : num non aliud c-ti estis inter vos?f. sq. super c. abl. , cf. supra 23. g. sq. acc. c. inf.
II.
zmyślać, wymyślać, kłamać, przedstawiać coś fałszywie; fingere, excogitare, mentiri, imaginari
KADŁUB. p. 136 : querelas callidissima c-tas astucia deplangunt.
CodVit p. 200 (a. 1409) : Cruciferi ... contra nos per suas litteras falsas c-ti fuere, disserentes, quod etc.
DŁUG. Hist. II p. 93 : eam reprehensionem Myeczslaus ... in contumeliam episcopum astruit c-asse.
Tom. III p. 219 (a. 1514) : quante instantie ... adversum me fiant et quemadmodum c-entur me in opprimendum ordinem bellum instruxisse.