- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
intrans.
1.
propr. podróżować, odbywać drogę, podążać, przybywać; iter facere, peregrinari, transire, venire.
Syn. et iuxta posita
ire (
KodMp III
p. 144, a. 1361)
, negotiari (
Tom. I
p. 134, a. 1511)
, transire (
CorpJP IV
p. 103, a. 1524).
N.
a.
odejść, opuścić jakieś miejsce; loco cedere, abire
GALL p. 412 (= p. 38, 11 M.) : rege ... Bolezlawo ... vita exeunte, pax et laetitia ... videntur simul de Polonia c-asse.
b.
krążyć, kursować; mutuo mitti
Tom. X p. 407 (a. 1528) : ego cum ... duce Casimiro ... vivo amantissime c-antque inter nos nuntii et epistolae.
2.
transl. stykać się, spotykać się z kimś; cum aliquo commercium habere, versari
Tom. VII p. 187 (a. 1525) : scito ... usque in hunc diem cum egritudine me colluctasse et egrum cum hostibus c-asse.
Constr.
a. sq.
abl. b. sq. ad, cum, de, extra, in c. acc.
, inter, per. c. sq.
adv.
loci.
II.
trans.
1.
wezwać, sprowadzić; arcessere, advocare
GALL p. 453(= p. 108,9 M.) : tunc primum Ruthenorum auxilium et Ungarorum c-vit Boleslaus dux.
2.
zoticos
udzielić sił żywotnych, wzmocnić siły żywotne?
vires vitales alicuius reficere, augere?
Gregorius Sanoceus
ap.
DŁUG. Hist. IV p. 530 : nondum tantus eram, nil laudis verba merebant, numina cum zoticos c-vere tuos.