- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- H.
- N.
I.
polecający, służący wstawiennictwu, poleceniu; qui commendationem in se continet (praec. de litteris).
N. constr. sq. gen. obi.
AKapSąd II p. 281 (a. 1482) : littere receptorie ad diocesim sive c-e suorum diocesanorum.Abs. loco subst. commendaticiae,, -arum f. list polecający; litterae commendatoriae
Tom. VII p. 380 (a. 1525) : vra mtas ... suis c-iis gratiose juvabit.Cf. Th. III 1836,82 sq.
II.
eccl.
litterae
pismo zlecające objęcie zarządu kościoła;
quibus ecclesiae cuiusdam administratio alicui committitur
KodWp V p. 403 (a. 1425) : abbas ... tenens in manibus litteras c-as seu commende tenoris inferius annotati.Cf. COMMENDA I 1.