- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- N.
- H.
1.
propr. głośny, krzykliwy, głośno krzyczący; crepitans, alte clamans.
Praec. de
voce.
N. syn.
altisonus:
MPH II
p. 66 (Ebbo).
2.
transl.
jawny, publiczny; manifestus, publicus
KodMp III p. 5 (a. 1333) : sorores... diuisionem hereditatum ... inter ipsas ... factam sunt confesse et voce publica seu c-a confirmarunt.
KodWp II p. 397 (a. 1326) : ad nostram audienciam ex insinuatione c-a pervenit, quod [eqs. (cf.] CodSil V p. 81, a. 1340).
II.
pass.
(saec. demum XVI) pełen krzyku, huku, huczny; strepens, fremens, tumultuosus.
N. qui inter clamores fit
CRIC. p. 27, v. 10 : Iuno c-i medicina partus.