Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CANTHUS

Gramatyka
  • Formycanthus, cantus
  • EtymologiaGr. κανθός
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • obręcz koła

Pełne hasło

CANTHUS s. CANTUS, -i m. (Gr. κανθός)
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
[formae decl. IV: abl. sg. cantu:
ArHist VIII p. 462 (a. 1395) : rotha sine c-u et crux in rota (descriptio insignis Ossoria ).
ArPrawn VII p. 73 (a. 1397) : de signo rotha sine c-u siue sine extremitate et crux ibidem in rotha.
abl. pl. cantubus:
KodKrak p. 394 (a. 1396) : plaustrum de cantubus (cf. GŁOG. Don. fol. 36b]).
obręcz koła; lignum incurvum, quo rota cingitur.
N. definitionem
GŁOG. Alex. I fol. 57a : c-us ... est curuatura ligni, cui radij transeuntes a rota infiguntur; quod lignum calcat terram.
N. glossam Pol.
GLb p. 16 : c-us dr curvatura seu circumferentia rotae «pyasta» seu lignum, quod terram calcat, cui radius infigitur.
N. locut.
APozn II p. 382 (a. 1499) : rotas ... in c-o terebrare alias «zwyerczyecz».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)