Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CAMINUS

Gramatyka
  • Formycaminus, kaminus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I.
    • 1. piec, kominek
    • 2. komin
  • II. transl. (sq. gen.) transl. et meton.: piec, ogień, płomienie

Pełne hasło

CAMINUS s. KAMINUS, -i m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • N.
[nom. sg. caminum : RachWaw p. 218 (a. 1534) : ubi erat prius caminum. gen. pl. caminum ib. p. 362 (a. 1546) : a purgatione duorum caminum. acc. pl. camina ib. p. 433 (a. 1565) : circa camina. abl. pl. caminibus ib. p. 89 (a. 1526) : pro caminibus.]
I.
1. piec, kominek; fornax, focus.
N. locut.
oleum (ignem) addere (adicere) camino (ex Hor. Sat. 2,3,321) dolewać oliwy do ognia czyli powiększać zło; malum augere Tom. X p. 322 (a. 1528) ; ib. XII p. 111 (a. 1530) ; MatPis I p. 43 (a. 1533).
2. komin; fumarium
Visit. p. 565 (a. 1554) : iuxta fornacem est c-us ex muro factus, alias «sorstyn» [(Germ.]).
GLcerv p. 482 : c-us structura, quae fumum excipit... «komin».
II. (sq. gen. ) transl. et meton.: piec, ogień, płomienie; fornax; ignis, flamma KADŁUB. p. 171 : Prudentia rudes... massas languoris, laboris, iniuriarum mittit in c-um desideriorum, conflat, excoquit ... aureos efingit ornatus. MARTIN. OP. Serm. fol. 176b : elemosina est laudabilis, est enim ros celestis extinguens peccati c-um. JAC. PAR. II p. 119 (a. 1432) : me ... in c-o paupertatis plurimis annis delituisse ([cf. Vlg. Isai. 48,10).]
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)