Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CAELUM-2

Gramatyka
  • Formycaelum, celum, coelum, caeli
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i -orum
  • Część mowyrzeczownikrzeczownik
  • Rodzajnijakimęski
Znaczenia
  • I.
    • 1. propr. propr. niebo, sklepienie niebieskie
      • a. astr.
        • α. + medium caeli południe czasowe
        • β. + figura caeli ustawienie instrumentu według stron świata
        • γ. + ultimum caelum ostatnie, najdalsze (od ziemi) niebo
        • δ. + configuratio caeli
        • ε. + caelos revolvere badać gwiazdy
      • b. skrótowo zamiast pełnego tytułu dzieła Arystotelesa 'De caelo'
    • 2. transl. transl. klimat
  • II. niebo jako siedziba Boga i świętych (lub bogów pogańskich)
    • a. + os suum in caelum ponere bluźnić, grzeszyć pychą
    • b. + caelum rapere umrzeć

Pełne hasło

2. CAELUM s. CELUM s. COELUM, -i n. pl. caeli,, -orum m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • A.
  • N.
I.
1. propr. niebo, sklepienie niebieskie; mundi pars summa, firmamentum.
N. glossam Pol.
RFil XXIII p. 279 (a. 1449) : c-i cardines «wiszokosczy sczezaye».
N. locut.
a. astr.
α. medium caeli południe czasowe; meridies, meridianum tempus
FRANCO p. 373 : gradum uero medij c-i dabit latus quadrantis exiens a linea meridiani.
β. figura caeli ustawienie instrumentu według stron świata; instrumentum ad quattuor mundi plagas constitutum
FRANCO p. 373 : uerte gradum solis cum turno ad solem, donec radius solis ingrediatur per ambo foramina, et habebis figuram c-i uel figuram orbis signorum ad illam horam; eodem modo inuenies figuram c-i per stellas notas ad omnem horam per modum infra scriptum.
γ. ultimum caelum ostatnie, najdalsze (od ziemi) niebo; ultimum, summum firmamentum mundi
GŁOG. Anal. fol. 86b : maxima linea, que est a terra usque ad vltimum c-um.
δ. configuratio caeli i. q. stellarum
AKapSąd III p. 311 (a. 1516—17) : que configuracio c-i, quive influxus celestes effecerint ... ut hoc regnum Polonie eo ipso anno ... inaudita tonitruorum tempestate vexatum est.
ε. caelos revolvere badać gwiazdy; siderum motus sim. spectare eosque interpretari
CRIC. p. 44, v. 67 : astrologus cum c-os revolvebat multo ante praevidebat et dixit victoriam.
b. skrótowo zamiast pełnego tytułu dzieła Arystotelesa 'De caelo' ; brevius dictum de opere Aristotelis quod proprie 'De caelo' inscribitur
GŁOG. Alex. II fol. C 5b : dicitur enim primo libro c-i.
2. transl. klimat; aer, loca, clima (saec. XV exeunte et XVI).
II. niebo jako siedziba Boga i świętych (lub bogów pogańskich); meton. pro eis, qui in caelo sunt, i. e. de Deo eiusque sanctis vel antiquorum diis (saepissime pl. ).
Dicitur
empyreum ( JAC. PAR. Tract. fol. b 2a).
N. locut.
a. os suum in caelum ponere (ex Vlg. Ps. 72,9) bluźnić, grzeszyć pychą; blasphemare, superbiae peccatum committere UrkBBr p. 155 (a. 1285) ; PrzMog p. 26 ; (JAC. PAR. I p. 102 (a. 1448) ;et saepius.
b. caelum rapere umrzeć; mori
MPH III p. 351 (saec. XVI ineunte) : huius tempore sanctus Bernardus abbas Clare Vallis c-um rapuit (cf. Vlg. Matt. 11,12: regnum caelorum vim patitur et violenti rapiunt illud).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)