- S.
- B.
- L.
DŁUG. LibBen III p. 24 : fundatoris et dotatoris primariae, videlicet ducissae Gneznensis.]
ten, kto uposaża (zwł. ołtarz,kościół), dobrodziej; qui aliquid (praec. altare, ecclesiam) dotavit, collator, benefactor
KodKKr I p. 239 (a. 1349) : d-is memoriam per specialem oracionem in ipsis missis semper faciendo.
KodMp IV p. 7 (a. 1386) : pro se fundatore et d-e domesticisque suis ... primam missam ... celebrare.Ita saepissime.
Iuxta posita
collator (
ZabDziej III
p. 597,
a. 1489)
, fundator (
et passim),
patronus (
ŹrWaw I
p. 98, a. 1492).
N. constr. sq. gen. subi.
WŁODK. Op. p. 414 : ipsorum Ordinis d-es.Ita saepius.