- S.
 - B.
 - L.
 
DŁUG. LibBen III p. 24 : fundatoris et dotatoris primariae, videlicet ducissae Gneznensis.]
               ten, kto uposaża (zwł. ołtarz,kościół), dobrodziej;  qui aliquid (praec. altare, ecclesiam) dotavit, collator, benefactor
               
         KodKKr I p. 239 (a. 1349) : d-is memoriam per specialem oracionem in ipsis missis semper faciendo.
KodMp IV p. 7 (a. 1386) : pro se fundatore et d-e domesticisque suis ... primam missam ... celebrare.Ita saepissime.
                     Iuxta posita 
                   
                                            
               
                   collator ( 
                     
                        ZabDziej III 
                        p. 597, 
                         a. 1489) 
                   , fundator ( 
                        et passim), 
                      
                  patronus ( 
                     
                        ŹrWaw I 
                        p. 98, a. 1492).  
                   
               
                                        
                     N.  constr. sq.  gen. subi.  
                     
                   
                                            
                  
                   
                  
                                        
            WŁODK. Op. p. 414 : ipsorum Ordinis d-es.Ita saepius.