- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- H.
- Ha.
- N.
I.
propr.
1.
miłość łącząca
Boga i człowieka; caritatis affectus, quo Deus ab homine et homo a Deo diligitur.
N. m. ae. etymologiam
GŁOG. Don. fol. A IIIb : d-o ... dicitur quasi duorum ligatio, videlicet Dei et hominis.
Distinguitur ap. theologos
α.
increata
(opp.
creata)
WROCŁ. EpitConcl fol. z Ib : de d-e creata, qua Deum diligimus.
Ib. infra de d-e increata, qua a Deo diligimur.
β.
approbationis
(opp.
electionis)
ib. fol. z IIa : d-o Dei est duplex: quedam est d-o electionis, que est eterna ... alia est d-o approbationis (explicaturib. infra).
N. formulam
pro dilectione Domini nostri Iesu Christi
z pobudek gorliwości chrześcijańskiej;
religionis gratia (
Lites II
p. 258, a. 1304)
.
N. glossam Pol.
RFil XXV p. 152 (saec. XV med.med) : ineffabilis d-o caritatis «lascawe mylowanye».
2.
miłość bliźniego, oddanie, życzliwość, przyjaźń; animus in proximum propitior.
Dicitur
mutua (in Christo:
KodMp II
p. 55, a. 1234
;
*Lites II
p. 364, a. 1341).
Iuxta posita
amicitia (
KsgKaz
p. 525, a. 1400)
, beneficium (
Lites I
p. 417, a. 1269)
, pietas (
ArPrawn VI
p. 95,
a.
fere 1530).
Simili sensu
favor dilectionis (
PommUrk IV
p. 232, a. 1306).
N. formulas in epistularum praescriptionibus obvias
intimam dilectionem et omne bonum (
KodMaz(K)
p. 105,
a. 1177)
, salutem et sincerae dilectionis augmentum (
DokKKr I
p. 25, a. 1313)
, integerrimae dilectionis in Domino continuum incrementum (
*CodEp III
p. 71, a. 1454).
Occ.
α.
meton. dowód oddania, uczynność, przysługa; favor, officium, munus
*Lites III p. 206 (a. 1413) : in eo nobis magnam et specialem d-em facientes.Hoc sensu etiam pl.
PommUrk IV p. 232 (a. 1306) : propter multiplices servitutes et d-es ab ipsis nobis pluries inpensas.
β.
sensu latiore i. q. amor
KADŁUB. p. 84 : fortis enim est ut more d-o (alluditur ad Vlg. Cant. 8, 6 ), que quanto est meticulosior, tanto audacior.
Constr. ad
1—2:
a. sq. gen.
b.
sq.
in
c.
acc.
URSIN. p. 29, 14 : de charitate in suos, de d-e in omnes.
Tom. III p. 355 (a. 1515) : in mtem vram debita d-o.
c.
sq.
erga
*CodEp I 1, p. 25 (a. 1406) : erga Florentinos d-e afficitur singulari,
d.
sq.
inter
*Lites II p. 364 (a. 1341) : ut inter partes ... mutua d-o firmaque concordia ... solidentur.
3.
matrimonialis (maritalis)
miłość małżeńska;
amor coniugalis
ZabDziej II p. 486 (a. 1488) : se d-i matrimoniali pertractantes.
AKapSąd II p. 778 (a. 1513) : dederat eidem ad manducandum quandam speciem ... ratione d-is maritalis fiende.Cf. Th. V 1, 1167, 35 sqq.
II.
meton.
tua (vestra, sua)
wasza (jego) miłość (jako tytuł); loco appellationis honorificae
KodWp I p. 158 (a. 1235) : significamus ... d-i vestre, quod etc.
PP II p. 174 (a. 1454) : Romanorum rex nos ... Kazimiro regi Polonie ... desponsaverit ... sueque d-i et nobis pro dote ... assignaverit etc.
AGZ XIX p. 500 (a. 1457) : petimus tuam d-em pro ista domina.Ita vulgo saec. XIII—XVI.Cf. Th. V 1, 7767, 23 sqq. Occ. etiam pl.
JAC. PAR. I p. 85 : ad ... postulationem quorundam fratrum, quorum d-bus fraterna caritate vinctus negare non valeo.
OrtWp p. 36 (saec. XV) : petimus d-es vestras.
APozn I p. 181 (a. 1452) : d-um vestrarum est iudicare acta.