Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CORRUO

Gramatyka
  • Formycorruo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -ui, -uiturus
Znaczenia
  • I.
    • 1. propr. cadere, concidere.
    • 2. transl.
      • a. cadere, occidere, interire.
      • b. incidere, delabi in aliquid (cf. Th. IV 1062,33 sq.)
      • c.
        • α. causam in iudicio perdere (saec. XVI).
        • β. proelio vinci
  • II. intrans.
    • 1. propr.
      • a. ruere, concidere, decidere.
    • 2. transl. ad irritum cadere, evanescere, deleri.
  • II. colligere (semel saec. XV).

Pełne hasło

COR-RUO, -ere, -ui, -uiturus
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
I. intrans, de hominibus
1. propr. upaść, przewrócić się; cadere, concidere.
Constr.
a. abs. b. sq. ad. c. sq. detrorsum :
DŁUG. Op. p. 74 : milites ... ter detrorsum c-isse.
d. sq. in c. acc. e. sq. super c. acc.
Praec.
spaść z czegoś; decidere (cf. Th. IV 1061,58 sqq.)
VITELO OpM p. 31 : substantiae caelestes, quae propter superbiam primatis eorum ... de caelesti hierarchia c-erunt.
StPPP IV p. 236 (a. 1420) : ipse de sella c-ns, fractis ceruicibus expirauit.
Ita saepius.
Constr.
a. sq. de et saepius. b. sq. ex :
DŁUG. Op. p. 101 : ad pontem, ex quo in aquas c-erat.
Id. Hist. II p. 198 : ex equo c-ns fractis cervicibus exspiravit.
c. sq. in c. acc.
JAC. PAR. Tract. fol. B VIa : tanta infinita multitudo animarum c-it in infernum.
Cf.
2. transl. et in imagine
a. paść, przepaść, zginąć; cadere, occidere, interire.
Constr.
α. abs.
β. sq. abl.
γ. sq. ab:
ChrMP p. 505 : Almanorum giganteae legiones hae a Boleslao, hae a ... Mazovitis c-unt.
δ. sq. in c. abl.
b. (sq. in c. acc. ) popaść, wpaść w coś; incidere, delabi in aliquid (cf. Th. IV 1062,33 sq. )
GALL p. 480(= 156,21 M.) : si ... Zbigneus humiliter ... adveniret ... nec ipse in dampnum irreparabile c-isset, nec alios in crimen lamentabile posuisset.
CIOŁ. Lib. II p. 221 (a. 1422) : prior cum fratribus ... in quandam vite dissolutionem c-erunt.
Item
in ariditatem ( DŁUG. Hist. I p. 523 ) , errorem ( ZABOR. Coel. fol. B VIb) , peccatum, sentinam libidinum ( DŁUG. Hist. I p. 357 ) , tribulationem ( JAC. PAR. Serm. fol. 139a ).
c. przegrać
α. sprawę w sądzie; causam in iudicio perdere (saec. XVI).
β. bitwę; proelio vinci
DŁUG. Hist. V p. 193 : Kazimirum regem Poloniae suamque gentem, iustum bellum agentem, coram paucis hostibus c-re permisit.
II. intrans. de rebus
1. propr.
a. runąć, upaść, zawalić się, spaść; ruere, concidere, decidere.
N. pass. eodem sensu
RachWaw p. 224 (a. 1534) : pro cotonibus ... qui subiecti sunt sub murum, ne c-atur.
Constr.
α. abs.
β. sq. abl.
WAPOW. Chr. p. 185 : maior turris pars ingenti fragore ac ruina c-it.
AKapSąd III p. 302 (a. 1515) : silve eo ipso turbine radicitus perfacile c-erunt.
γ. sq. ad:
AGZ IV p. 127 (a. 1424) : cum itaque pretacta domus ad ruinam finalem c-isset.
COPERN. Rv p. 20 : nisi in ipsa superficie retinerentur corpora, ad centrum eius terrae c-rent.
δ. sq. in c. acc.
2. transl. przepaść, zniszczeć, zginąć; ad irritum cadere, evanescere, deleri.
Syn.
labi ( KodMaz(L) p. 40, a. 1319). N. iur. być nieważnym; irritum esse
ArPrawn V p. 375 (a. 1476) : ortilegium scabinorum de Lublyn vigorem non habet et c-it, sed ortilegium scabinorum ... castri Cracoviensis vigorem habet.
II. intrans. zbierać, gromadzić; colligere (semel saec. XV).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)