- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- A.
- N.
I.
propr. psucie się czegoś, zepsucie, niszczenie, rozpadanie się; tabes, depravatio, damnum alicuius rei, corruptela, interitus.
N. glossas Pol.
RFil XXIII p. 306 (a. 1444) : videre c-em «prochniecz».
Ib. XXIV p. 363 (a. 1446) : c-o «poruszene».
N. locut.
α.
corruptio temporis
et
tempus corruptionis :
KodMp II p. 59 (a. 1237) : tempore c-is presura incurrente, consequens est singula temporalia eiusdem passionis notula intitulari.
Ib. I p. 47 (a. 1255) : quoniam tempus inprimit quandam infectionem rebus, a qua res corrumpuntur, ne id, quod geritur in corpore, per c-em temporis ab humana memoria elabatur etc.
β.
in corruptionem dare :
SSrSil VII p. 219 (a. 1469) : ipse plebanus cum suis et predicatore sepius civitatem in c-em dederunt, a qua Deus eam conservavit.
Praec. phil. explicat
GŁOG. Porph. fol. s IIIIa : omnis dispositio materie ad formam abijciendam dicitur c-o.
Id. Hisp. fol. 114a : c-o est processus ab esse ad non esse.Vulgo opponitur generationi, v. gr.
GŁOG. ExLog fol. 58a : omne, quod est contrarium c-i, est generacio.
BYSTRZ. Log. fol. c IIa : generationem, que est via ad esse, et c-em, que est via ad non esse.
Dicitur etiam
substantialis:
BYSTRZ. Log. fol. D Ib : -suppositum in c-e substantiali ammittit nomen speciei.
N. de Aristotelis libris
περί γενέσεως καὶ φθορᾶς
LibProm p. XXVII (a. 1406) : quicunque collegiatorum ... disputare voluerit libros Ethicorum ... cum libris De generacione et c-e etc.
II.
transl.
1.
uwiedzenie kogoś do złego (zwł. do nierządu), zgwałcenie, zmaza; actus aliquem ad malum facinus (praec. ad stuprum) pelliciendi, stuprum, macula.
Constr. abs. vel sq. gen. N. glossam Pol.
ArLit III p. 108 (a. 1450) : c-o «skazenye».
2.
łapówka; pretium, quo aliquis corrum
pitur
CorpJP III p. 429 (a. 1519) : iudicibus ... praecipimus ut ... munera et c-es nullas accipiant.DANT. in
Tom. V p. 34 : accepit ab ... duce Mediolani c-es.
3.
błąd w mowie; vitium sermonis
MARTIN. OP. Marg. fol. r 3a : vicia verborum sunt toleranda, sicut in sanctis hominibus c-o grammaticalis, quia non sunt voces ad aures Dei, sed animi affectus.