- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- L.
I.
ten, kto popiera, rozpowszechnia, krzewiciel; propagator, fautor
DŁUG. Hist. I p. 137 : primus Cracoviensis ecclesiae archiepiscopus et fidei religionisque Christianae in nova plantatione d-or.
KOMOR. p. 94 : hic ordinis Fratrum Minorum maximus d-or fuit.
II.
iur. zastępca w procesie odraczającym termin; alieni iuris vicarius, qui diem iudicii differt
KsgMaz II p. 187 (a. 1426) : ipse non paruit neque suus d-or wlgariter «othclaczcza».Cf. PROROGATOR.