- F.
- Th.
- S.
- L.
I.
odkładanie czegoś, zwlekanie z czymś, zwłoka, przerwa; procrastinatio, prolatio, cunctatio, mora.
Glossa
Pol.
StPPP XI p. 249 (a. 1468) : habet sibi solvere sine omni d-e wlgariter «besz szudniie wlokij».
Iuxta ponitur
condicio (
KsgŁawKr
p. 71, a. 1371
et saepius), contradictio (
KodWp II
p. 179, a. 1299)
, difficultas (
DokMp I
p. 334, a. 1405)
, mora (
DŁUG. Op.
p. 38
)
, procrastinatio (
DokMp I
p. 413,
a. 1417).
Additur
prolixior (
GALL
p. 162, 19)
.
Praec.
iur.
t. t. odroczenie terminu; prorogatio (diei iudicii).
Additur
iuris (
APozn II
p. 65,
a. 1477)
, terminorum (
KodPol I
p. 137, a. 1291
et saepius). Glossae
Pol.
StPPP IX p. 150 (a. 1494) : alium terminum habere posset ... cum d-e alias «ss ffrystem».
GLcerv p. 532 : d-o est temporis in caussa prorogatio, «odwłoka, odłożenie roku» (cf. GLb p. 31).Inde meton. tyle co: termin przełożony i. q. terminus prorogatus
Lites I p. 99 (a. 1339) : ad producendos … testes in presenti causa pro prima et secunda d-e.
StPPP III p. 11 : in omnibus causis magnis ... d-es ultra tres hebdomadas non possint ... assignare.
AKapSąd I p. 3 (a. 1404) : induxit ... testem ... pro secunda d-e.Ita saepius. Ad rem cf. Balzer, Przewód sądowy pp. 97—112.
Locut. potiores
α. dilationem (-es) accipere, capere, obtinere (
Tom. V
p. 150, a. 1520
;
ZabDziej I
p. 210, a. 1529
;et saepius), petere (
ArPrawn VIII
p. 107, a. 1411
;ulteriorem:
AKapSąd II
p. 376, a. 1498)
; item terminum dilationi(s)
acceptare, petere (
TPaw IV
p. 439, a. 1391
;
ARect II
p. 113, a. 1545).
β. dilationem (-es) admittere (frivolas), assignare, concedere, facere (
StPPP III
p. 11
;
*KodWp III
p. 627, a. 1390
;; per aliquem
* StPPP VIII
p. 488, a. 1398
;
ArPrawn I
p. 452, a. 1557
;; item per dilationem terminum disponere:
StPPP VIII
p. 287, a. 1388)
, in dilationem ponere (
BreslUB
p. 170, a. 1349)
.
γ. pro dilatione fideiubere (
TPaw IV
p. 177,
a. 1408).
δ.
dilatio (inter-) supervenit (
StPPP II
p. 556, a. 1398
et saepius;
ib. p. 489, a. 1398 : cum capellano),pendet ( Lites I p. 99, a. 1339) .
ε. absque (sine) dilatione sim. (vulgo).
N.
sine dilatione quovis mota (sic
KsgMaz II
p. 59,
a. 1424).
Item
dilatione procul mota (
StPPP VI
p. 778, a. 1399
et saepius); postposita (
ib.
p. 736, a. 1399
et saepius). ).
Constr.
a.
sq.
gen.
subi.
KodLit p. 30 (a. 1323) : quorum legatorum d-o tedia nobis generat infinita.
ARect I p. 328 (a. 1491) : Iohannes protestatus est super eius excepcione et de-e iudicis.
b.
sq.
gen.
obi.
c.
sq.
cum, cf.
d.
indicatur finis
α.
sq.
gen.
gerundii
StPPP VII 2 , p. 246 : qui d-em petit statuendi evictorem.
β.
sq.
ad :
DŁUG. Op. p. 636 : petet ... de-em ad replicandum.
AKapSąd III p. 376 (a. 1498) : d-em ad producendum plures testes.
Ib. p. 168 (a. 1513) : dominus ... dedit d-em IX dierum ad avisandum capitaneum pro informacione.
γ.
sq.
in
c.
acc.
StPPP IX p. 150 (a. 1494) : cum d-e in iuuamen cause domini sui.
e.
indicatur tempus
α.
sq.
gen.
,cf.
β.
sq.
ad :
ArLit I p. 5 (a. 1421) : petat d-em a communitate ad certum terminum.
ZabDziej I p. 210 (a. 1529) : d-em obtinuit ad secundum ius (i. terminum ).
γ.
sq.
in
c.
acc.
ArPrawn V p. 470 (saec. XV ex.ex) : ut res ... d-em non capiat in alium diem.
II.
mus.
t. t. rozpiętość,odległość; distantia, intervallum
MONET. fol. B IIa: mutatio est vnius sillabe in aliam ... vnisona variatio vel ... est alterna vocis in vocem d-o vniformi extensione deprehensa.
Ib. fol. B IVa : semitonus est vnius note ad immediatum interuallum mollis vel debilis d-o et fit solum per 'mi' et 'fa’ (cf. ib. fol. B IVb: semiditonus est debilis vnius in terciam simpliciter ... d-o).
Ib. fol. C Ia : alia intervalla nempe vitra diapason intensa ... appellemus hoc modo: tonus cum diapason, semitonus cum diapason et sic deinceps vsque ad introductorij d-em.