Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONQUESTIO

Gramatyka
  • Formyconquestio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. querela, querimonia.
    • α.
    • β.
  • II. rhet. Rhet. orationis conclusio, qua auditoris animus ad misericordiam flectitur (solummodo CALLIM. Rhet.)

Pełne hasło

CONQUESTIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Dc.
  • BJ.
  • A.
  • N.
I. skarga, zażalenie; querela, querimonia.
N. locut.
a. nominales gravis ( *KodWp I p. 69, a. 1211) , lacrimabilis ( *Lites I p. 102, a. 1339) , molesta ( *PommUrk VII p. 1, a. 1326) . b. verbales
α. conquestio patefacit ( *CodSil(M) II p. 171, a. 1217 ; *RHist XLV p. 142, a. 1223).
β. conquestione monstrare ( *KodMp II p. 38, a. 1228 ; *ib. p. 119 , a. 1262 et saepius), percipere ( *KodWp III p. 11, a. 1351 ; *KodKKr II p. 325, a. 1408).
Constr. sq.
quod :
*KodKKr I p. 186 (a. 1329) : c-em percepimus, quod nonnulli ... occuparunt ... possessiones (cf. *PommUrk VII p. 1, a. 1326).
II. rhet. końcowa część przemówienia, mająca wzbudzić uczucie litości; orationis conclusio, qua auditoris animus ad misericordiam flectitur (solummodo CALLIM. Rhet. ).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)