Elektroniczny Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce - eLexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum

CARNAVALE

Gramatyka

Formycarnavale, carnivalia
Etymologia It. carnevale, quod a voce carnelevamen originem ducere videtur. Cf. Dc. B. BJ. N. s. v. carnelevale, carnelevamen, carnelevarium, carnevalium, carnilevaria, carnislevarium atque Meyer-Lübke, Romanisches ethymologisches Worterbuch et BlochWartburg, Dictionnaire étymologique de la langue française s. v. Pl. ad antiquorum festorum nomina ut Saturnalia, Matronalia sim. vel ad Pol. za pusty ostatki conformatum videtur
Odmiana -is -ium
Część mowyprzymiotnikrzeczownik
Rodzaj

Znaczenia

temporis spatium ludis destinatum, quod ieiunium quadragesimale praecedit

Pełne hasło

CARNAVALE, -is et CARNIVALIA, -ium n. (It. carnevale, quod a voce carnelevamen originem ducere videtur. Cf.

Dc. B. BJ. N.

s. v. carnelevale, carnelevamen, carnelevarium, carnevalium, carnilevaria, carnislevarium atque Meyer-Lübke, Romanisches ethymologisches Worterbuch et BlochWartburg, Dictionnaire étymologique de la langue française s. v. Pl. ad antiquorum festorum nomina ut Saturnalia, Matronalia sim. vel ad Pol. za pusty ostatki conformatum videtur)

karnawał, ostatki, zapusty; temporis spatium ludis destinatum, quod ieiunium quadragesimale praecedit

KOMOR. p. 372 : rege ... ad c-e Cracoviam ... redeunte.

GLb p. 17 : c-ia, carnisprivium «myąsopusti», feriae Dionysiacae.

Cf. CARNISPICIUM CARNISPRIVIUM PRIVIOCARNIUM PRIVIUM.

CARNAVALE

Pełne hasło

Więcej

Słowniki

Korpusy

Lista haseł