- F.
 - Th. (rec.),
 - Bl.
 - S.
 - Dc.
 - BJ.
 - H.
 - N.
 
               I. 
               abstr. 
                
               
            
                  1. 
                  wola, chęć, życzenie; 
                     voluntas, arbitrium, votum 
                  
               KodKKr I p. 62 (a. 1255) : Premis laus capitulo Cracoviensi paratam ad quaevis b-a voluntatem.
PommUrk II p. 527 (a. 1284) : ex proprii cordis b-o ... congregationi sanctimonialium ... contulimus ... proprietatem ville.
                        Syn. 
                      
                                                
                  
                      voluntas: 
                        
                            Dogiel I 
                           p. 152 (a.
                              1362).  
                     
                  
                                            
                        N.
                            glossam Pol. 
                      
                                                
                     
                      
                     
                                            
                  GLb p. 12 : b-um «dobrovolnoscz».
                        N.  locut.  
                                                
                     
                     
                                            
                  
                        α. 
                        per abundantiam beneplacitum voluntatis ( 
                           
                              StPPP II 
                              p. 149, a.
                                 1403
                            
                        
                        et saepius), 
                        mandatorum ( 
                           
                              KodWp III 
                              p. 459, a.
                                 1377) 
                         . 
                        item beneplaciti consilium ( 
                           
                              NIC. BŁ. Serm. I
                                    
                              
                              p. 100
                              ) 
                         , arbitrium ( 
                           
                              PP II 
                              p. 119, a.
                                 1450) 
                         , voluntas (
                           
                           
                              ArSang I 
                              p. 3, a.
                                 1386
                            
                        
                        et saepius), votum ( 
                           
                              PP II 
                              p. 9, a.
                                 1441).  
                        
                     
                     
                        β. 
                        
                        ad (iuxta, secundum) beneplacitum alicuius  (praec. 
                         suum)  
                        wedle czyjegoś (zwł. własnego) uznania, chęci; 
                           ad arbitrium 
                        ( 
                           
                              KsgŁawKr 
                              p. 148, a.
                                 1390
                            
                        
                        et saepius). 
                     
                  
                        Item 
                         
                      
                                                
                  
                     
                     ad beneplacita  ( 
                        
                           KlQu 
                           p. 21, a.
                              1443) 
                      , de (pro) beneplacito  ( 
                        
                           KodWp I 
                           p. 49, a.
                              1206
                         
                     
                     et saepius),
                     
                        in sibi beneplacitis
                         (
                        
                           Somm. II 
                           p. 106, a.
                              1395
                         
                        : 
                        
                           nullus finis in negociis
                           nisi in sibi b-is haberi potuit).
                     
                  
                                            
                         N.  
                      
                                                
                  
                     
                     de tempore: tak długo, jak się komuś spodoba; 
                        usque dum alicui placuerit 
                     
                                            *KodWp III p. 591 (a. 1387) : terciam partem ... decime ... usque ad nostrum b-um suspendimus per presentes.
StPPP II p. 162 (a. 1405) : Maczco ... subiudici ... seruiturum ad b-um eius se obligauit, neque sine licentia ipsius ab eodem recedere.
                        γ. 
                        
                        in beneplacito alicuius esse (stare)  
                        zależeć od czyjejś woli;  ex arbitrio alicuius
                              pendere
                        
                        
                     *PreussUB I 2 , p. 425 (a. 1297) : quicquid de mulctis iudicialibus duxerimus indulgendum ... in nostro stabit b-o.
NIC. BŁ. Tract. fol. 77b : hore Beate Virginis ... non precipiuntur per ... constitutionem Ecclesiae... ergo sunt in b-o.
                        δ. 
                         ad (in) alicuius beneplacitum aliquid concedere
                              
                         
                        oddać do czyjejś dyspozycji (
                           
                              ArPrawn I 
                              p. 11, 
                              a. 1440 
                           : 
                           duas ... villas ... ad eorum b-a concesserunt). 
                        
                     
                  
                        Simili sensu  
                      
                                                
               
                     
                     donare  (
                        
                           KsgŁawKr 
                           p. 148, 
                           a. 1390 
                        : 
                        medietatem bonorum ... donavit ad sue b-um voluntatis), 
                     
                     item 
                     ponere (  
                     
                                            CodVit p. 71, a. 1401 : prefixionem ... loci ... ad b-a c(elsitudi)nis vre regie in toto ponimus); transmittere (
DŁUG. Hist. V p. 649 : ad b-um ... caesaris quattuor millia ... equitum et peditum); se offerre (
FormJ p. 47 : Georgius ad studentes excusat se de exercitio rethoricali offerens se ad b-a eorum.
CIOŁ. Lib. II p. 86 : sinceritati vestre ad paria vicessitudinum b-a nos offerimus).
                  2. 
                  zgoda, pozwolenie; 
                     consensus, permissio 
                  
                  
            KodMp II p. 29 (a. 1221) : hoc ... feci de b-o et assensu capituli nostri Gnesnensis.
KsgHenr p. 80 : villam ... abbati ... tradidit ... de suorum fratrum b-o et consensu.
Dogiel IV p. 211 (a. 1520) : conventus ... sub b-o ... regis Ludovici fuerit ... conclusus.
               II. 
               
                  concr.  postanowienie,
                  decyzja;  decretum, mandatum, sententia 
               
         * Lites I p. 70 (a. 1338) : apostolicis ... b-is et mandatis.
*KodWp III p. 684 (a. 1395) : huiusmodi b-um eadem auctoritate duxerimus revocandum.