Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AMBIGUITAS

Gramatyka
  • Formyambiguitas, ambiuitas
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -atis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • dubia atque obscura alicuius dicti vel scripti significatio. Iuncturae sollemniores
    • a. abs.
    • b. gen.
      • α.
      • β. + a-s oritur circa aliquid quaestio oritur
      • γ. + in a-em conicere facere, ut aliquid subdubitetur
      • δ. + a-em habere incertum esse.
      • ε. + a-em absolvere, summovere, tollere (e medio) dubitationem tollere.

Pełne hasło

AMBIGUITAS s. AMBIUITAS, -atis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
  • N.
niejasność, dwuznaczność, wątpliwość; dubia atque obscura alicuius dicti vel scripti significatio. Iuncturae sollemniores a-is discrimen ( KodKKr I p. 60, a. 1255 ; etiam discrimen ex a-e: KodMp I p. 52, a. 1257) , dubitatio ( CodEp I p. 77, a. 1432) , dubium ( KodMp IV p. 508, a. 1450 ; ArPrawn VI p. 24, a. 1478) , scrupulus ( KodMp II p. 59, a. 1237 ; ib. IV p. 48, a. 1394 ; StPPP VII p. 538, a. 1494).
Constr.
a. abs.
b. c. gen.
N. locut.
α. a-is materia ( Lites II p. 182, a. 1413).
β. a-s oritur circa aliquid powstaje wątpliwość; quaestio oritur
AKapSąd II p. 381 (a. 1525) : ne in futurum a-s circa compotum extenuande summe predicte oriatur.
Eodem sensu
suboritur ( CodEp III p. 10, a. 1447) , consurgit ( StPPP VII p. 538, a. 1494) , trahitur de aliqua re ( DŁUG. Hist. III p. 147 ) vel super aliqua re ( KodWp I p. 171, a. 1237).
γ. in a-em conicere podawać w wątpliwość; facere, ut aliquid subdubitetur
DŁUG. Hist. IV p. 132 : dum fines regni sui ... propagare nititur, in a-em coniecit propagatos.
Item pass.
in a-em venire być podawanym w wątpliwość; dubitari
AUnii p. 122 (a. 1499) : vetustate temporum multa in a-em veniunt (cf. ŁASKI ComPriv fol. 131a).
δ. a-em habere mieć wątpliwości; incertum esse.
Eodem sensu
a-e contrahi ( DŁUG. LibBen I p. 620 ) , pulsari ( id. Hist. I p. 334 ).
Item pass.
a-s habetur ( Somm. I p. 930, a. 1228 ; de aliqua re: KodMp II p. 59, a. 1237) , vertitur ( KodWp II p. 337, a. 1318).
ε. a-em absolvere, summovere, tollere (e medio) usunąć wątpliwości; dubitationem tollere.
Eodem sensu
amputare ( Lites II p. 182, a. 1413) , discutere ( DŁUG. Hist. I p. 65 ) , dispellere ( ib. p. 507 ), resecare ( KodPol II p. 83, a. 1273) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)