Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ADIUDICATUM

Gramatyka
  • Formyadiudicatum
  • Etymologiaadiudico
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • iur. pecunia iudicibus solvi solita ab ea parte,cui aliquid adiudicatum est
    • a. + dare, ponere, solvere (exsol vere) de parte iudicata;
    • b. + recipere a-ta de iudicibus:

Pełne hasło

ADIUDICATUM, -i n.
  • B.
(adiudico)
iur. t. t. przysądne,opłata uiszczana sędziom przez stronę wygrywającą w sporze majątkowym; pecunia iudicibus solvi solita ab ea parte,cui aliquid adiudicatum est
KodWp V p. 210 (a. 1413) : cui cum capitales pecunias adiudicauimus, eciam dampnum adiudicamus ... et ... super isto Niclos dedit a-um.
AGZ XIV p. 8 (a. 1440) : super quae gesta praefatus Byelik ... a-um alias «przysand» posuit.
StPPP III p. 99 (a. 1523) : ab inscriptionibus … cuiuslibet decreti iudicialis … ubi aliquis summam pecuniariam vel bona hereditaria inscribit aut reformat, solvi debent quinque grossi ... quae solutio in aliquibus terris vocatur memoriale seu «pamiętne» et in aliquibus terris a-um seu «przysądne».
Dicitur
a. o stronie; de parte iudicata; dare, ponere, solvere (exsol vere) złożyć ,cf. et
KodWp V p. 347 (a. 1423) : a-um soluit.
b. o sędziach; de iudicibus: recipere przyjąć
AGZ XIV p. 240 (a. 1447) : iudex ipsum fecit absolutum et a-tum est receptum.
AKapSąd III p. 294 (a. 1508) : nobilis ... Mroski ... a-um solvit, quod ius suscepit.
Eodem sensu a-ta pl.
TPaw IV p. 421 (a. 1390) : Bartholomeus ... tenetur penam, quod quatuor grossos a-ta non dedit.
Cf. ADIUDICALE ADIUDICAMENTUM ADIUDICATIO II 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)