- B.
iur.
t. t. przysądne,opłata uiszczana sędziom przez stronę
wygrywającą w sporze majątkowym; pecunia
iudicibus solvi solita ab ea parte,cui aliquid adiudicatum est
KodWp V p. 210 (a. 1413) : cui cum capitales pecunias adiudicauimus, eciam dampnum adiudicamus ... et ... super isto Niclos dedit a-um.
AGZ XIV p. 8 (a. 1440) : super quae gesta praefatus Byelik ... a-um alias «przysand» posuit.
StPPP III p. 99 (a. 1523) : ab inscriptionibus … cuiuslibet decreti iudicialis … ubi aliquis summam pecuniariam vel bona hereditaria inscribit aut reformat, solvi debent quinque grossi ... quae solutio in aliquibus terris vocatur memoriale seu «pamiętne» et in aliquibus terris a-um seu «przysądne».
Dicitur
a.
o stronie; de parte iudicata;
dare, ponere, solvere (exsol
vere)
złożyć
,cf.
et
KodWp V p. 347 (a. 1423) : a-um soluit.
b.
o sędziach; de
iudicibus:
recipere
przyjąć
AGZ XIV p. 240 (a. 1447) : iudex ipsum fecit absolutum et a-tum est receptum.
AKapSąd III p. 294 (a. 1508) : nobilis ... Mroski ... a-um solvit, quod ius suscepit.Eodem sensu a-ta pl.
TPaw IV p. 421 (a. 1390) : Bartholomeus ... tenetur penam, quod quatuor grossos a-ta non dedit.Cf. ADIUDICALE ADIUDICAMENTUM ADIUDICATIO II 2.