- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- L.
- N.
pass.
phil.
t. t. być czymś zewnętrznym, różnym od istoty; extraneum esse, a re ipsa differre ad eamque tantummodo accedere
GŁOG. ExLog fol. 100a : superius accidit, id est e-atur inferiori.
GIEŁCZ. fol. B 2a : omnis terminus concretus suppositaliter non e-tus potest supponere pro suppositis sive personaliter; unde predicatum est duplex, scilicet e-ns suppositaliter ... aliud est ... non e-ns suppositaliter eqs.Cf. EXTRANEE I.