- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
- A.
- L.
- N.
I.
propr.
1.
a.
wyjście, wyjazd; egressus, decessio.
b.
milit. najazd, napad; excursio, expeditio.
2.
a.
zejście z właściwej drogi, zboczenie; digressio, aberratio (in imagine)
NIC. BŁ. Tract. fol. a Ib (praefatio Stanislai episcopi Poznaniensis): inter tot fluctivagos e-us viam cupientes ostendere certiorem.
N. astr.
deviationis
siderum
COPERN. Rv. p. 427 : perigaea et apogaea, quibus ille tertius deviationis e-us commiscetur.
b.
(aquae) wezbranie, przypływ; incrementum, accessus
FormJ p. 13 : e-u continuo rivulus in flumen quamque magnum exuberat.
KodKWil p. 357 (a. 1477) : prout aque inundacio ad e-um et recursum circumiectos alveos ac planicies associatos rigare ... poterit.
II.
transl.
1.
abstr.
a.
odstęp, rozciągłość, przestrzeń; distantia, spatium
Tom. III p. 403 (a. 1515) : totus citra Danubium e-us Ponti ... fidei mansuetudinem recipiet.
Ib. infra: Macedonie littus in totius Aegei e-um.
N. geom.
latitudinis:
COPERN. Rv . p. 427 : latitudinis e-us circa contactus circuli eccentri maximus contingat.
b.
temporis
przeciąg, przebieg; spatium, cursus.
c.
orationis
wysłowienie, wypowiedź; elocutio
Tom. III p. 400 (a. 1515) : jejune orationis tenuem e-um.
2.
concr. cześć wystająca, występ; res eminens, eminentia,
v.
gr. promontorii (
SSrSil XVII
p. 80,
a. 1506)
.