- B.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
- N.
I.
1.
propr.
a.
(de hominibus) wyruszyć, udać się; proficisci, aliquo se conferre.
N.
equo
i. q. equitare
Tom. XII p. 276 (a. 1530) : quippe quod e-erat equo ad dominum palatinum.
Praec. milit.
α.
wyruszać zbrojnie, napadać; excursionem facere.
Additur
praedatum (
Tom. I
p. 22,
a. 1508).
β.
wydostać się (z oblężonego miasta);
elabi (de obsessis saec. XV).
b.
(de flumine) przepływać, wypływać, wpływać; fluere, effluere, influere.
Constr. : indicatur quo
a.
sq.
acc.
KodMp III p. 51 (a. 1342) : sculteti ... cum pecunia propria Vngariam e-ntes.b. sq. ad. c. sq. in a . acc. d. sq. extra, cf. infra 28. e. sq. per. f. sq. adv. loci ( Tom. IV p. 278, a. 1518 et saepius). ). Indicatur unde a. sq. de :
DŁUG. LibBen III p. 261 : in torrente de silva e-nte.
Tom. VIII p. 123 (a. 1526) : ut extra solitum alveum aqua ... de ipsius agris ... e-at seque diffundat.Cf. Th. V 2,1293,64.
2.
transl.
a.
(de tempore) ubiegać, mijać; praeterire
ArSang V p. 382 (a. 1547): antequam annus e-at.Cf. Th. V 2, 1293, 73 sqq.
b.
(de oratione) zajmować się czymś (obszernie) przedstawiać; pluribus verbis explicare.
N. constr. sq.
in
c.
abl.
NIC. BŁ. Tract. fol. n VIa: stylus eiusdem non in doctis ... humane sapientie verbis, sed in doctrinis Spiritus e-it.
II.
1.
propr.
zbaczać z właściwej drogi; delirare, a recta via aberrare
COPERN. Rv p. 413 : Venus ... et Mercurius aliis quibusdam modis videntur e-re, certa tamen lege observata.
2.
transl. odbiegać od właściwego tematu, robić dygresję; deverticulum (in oratione) facere (saec. XVI).
Constr. abs. vel sq.
in c.
acc.