- F.
- Th.
- Bl.
- L.
- A.
I.
propr.
1.
parować, ulatniać się; exhalari, exsudari.
Constr. sq.
ab :
NIC. POL. p. 222 : obturando os vasis ... ne aliquid e-et ab isto liquore.
2.
zwietrzeć, zepsuć się; adedi, corrumpi
NIC. BŁ. Tract. fol. 22a : caueat sacerdos, ne habeat e-tam aut corruptam hostiam.
AKapSąd II p. 281 (a. 1482) : ut quia species sacramentalis in pane e-ret.
GLb p. 37 : e-tum vinum, «vyvyetrzale».Ita saepius de speciebus sacramentalibus.
II.
transl.
1.
intrans.
a.
zrywać się; exoriri
KADŁUB. p. 26 : ex lacu enim e-ns invidie horrende tempestatis naufragium rengni socios involvit.
b.
wypływać;
effluere, profluere
DŁUG. Hist. I p. 3 : Tanais ... adeo praecipiti fluore ruit, ut ... solus ex confractuosis montibus e-ns nunquam ... algore indurescat.
c.
(de
oratione
) wznosić się; surgere
NIC. BŁ. Serm. III p. 85 : prae nimia delectationis dulcedine detruncatae orationes vel potius eructuatae Domino e-ant.
2.
trans.
a.
wydawać coś ze siebie; exhalare
NIC. BŁ. Serm. III p. 188 : aurum in ignem positum nihil e-at.
b.
oczyszczać;
purificare, mundare
RFil XXV p. 126 (a. 1475) : nam sulphur ... dum per ignem e-atur, tunc adheret ipsi rose.
PH VII p. 379 (a. 1533) : aqua in aperto vase e-ta, nullum inter exhalandum reddebat ingratum odorem.
N. de hominibus (i. de eorum conscientia)
ArHist X p. 321 (a. 1503) : missam cantaturus predisponat se per contritionem et confessionem e-tus.