- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
1
. wypowiadać, wyrażać, głosić; proferre, verbis
exprimere.
Praeterea quam de hominibus dicitur de commissione (
StPPP II
p. 898, a. 1494)
, scripto (
ib. IX
p. 155, a. 1495).
2.
przemawiać,wyrażać się w sposób artystyczny; ornate loqui (saec. XV).
N. gerundium loco subst.
JAC. PAR.II p. 332 : ex impericia e-ndi Tulliani.
Constr. ad
1—2: a.
sq.
acc.
b.
sq.
adv.
,
v.
gr.
efficaciter
(
CALLIM. Rhet.
p. 82
)
, sapienter (
NIC. BŁ. Serm. I
p. 420
)
, latius (
DŁUG. Op.
p. 613
)
.
c.
sq.
acc.
c.
inf.
d.
sq.
quod :
PH XXXVII p. 385 (a. 1409) : Adam e-tus est, quod etc.
II.
singulare
(e
Pol.
na-mówić)
namówić, nakłonić; inducere (ad aliquid faciendum)
StPPPXII p. 205 (a. 1467) : Swanthoslaus ... cum ... patre ... emerunt agrum ... nec coactus, nec aliquo dolo seductus aut e-tus (sensu pass. ).