- F.
- Th.
- Bl.
- N.
I.
świecić, jaśnieć, błyszczeć; splendere, lucere, clarere (ap.
nos in imagine et in similitudine lucendi de moribus et sanctitate, saec. XV—XVI) .
II.
słynąć, być głośnym, znanym, wybijać się, wyróżniać, górować; notum, clarum esse, bene audire, eminere, praestare, excellere.
Additur
solito clarior (
VAdAnt
p. 25, 6).
Constr.
a.
sq.
abl.
b.
sq.
supra:
DŁUG. Hist. IV p. 628 : unus supra alium e-re nitebatur.
III.
1
. objawiać się, pokazywać, być widocznym; apparere, conspici, animadverti (de
abstr., sed etiam de homine).
Additur
splendidius (
*CodSil(M) I
p. 113, a. 1162).
Constr.
a.
sq.
dat.
*CodEp III p. 578 (a. 1451) : talis nobis in terris e-erit rex.b. sq. in c. abl.
2.
być (stawać się) jasnym, zrozumiałym; perspicuum esse (fieri) ad intellegendum, intellegi, percipi, manifestum fieri.