- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- L.
- A.
- N.
I.
propr. odejście, odjazd, wyjazd; actus discedendi, discessio, abitus.
Indicatur quo vel unde a. sq. de. b. sq. ex. c. sq. ad.
N. locut.
α.
in discessu
na odchodnym; discedendo
PAUL. CR. p. 136 (inscriptio carminis): Eucharisticon ... ad Perenaeum in d-u ad Viennam ... lusum.
AAlex p. 375 (a. 1503) : regem eisdem in d-u ore proprio dixisse,
β. discessum facere i. q. discedere
(
DŁUG. LibBen III
p. 176
).
II.
transl.
1.
odstąpienie, porzucenie, odstępstwo; desertio, defectio
DŁUG. Hist. I p. 89 : patrui saepius suum et suorum tam suffragiorum quam consiliorum hactenus illi Pompilio praestitorum allegant d-um.
WROCŁ. EpitConcl fol. D IIb : scisma est ab unitate fidei ecclesie illicitus d-us et dicitur scissura animorum.
2.
zejście z tego świata, zgon; decessus, obitus. Additur ab hac luce (
KodUJ II
p. 202, a. 1461)
.