- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- L.
- N.
I.
1.
odłączenie się, rozłączenie, zerwanie; separatio, discessio.
2.
rozwód;
divortium.
II.
nieporozumienie,rozdźwięk, spór, kłótnia; dissensio, discordia. Additur gen.
qualit.
discordiae (
*LhnUrk I
p. 486, a. 1277)
, guerrarum (
Dogiel IV
p. 114, a. 1422
;
DŁUG. Hist. V
p. 512
)
.
Iuncturae selectae
discidium facere (
DŁUG. Hist. II
p. 213
)
, inicere (
ib.
p. 369
)
, inire (
ib. V
p. 138
)
, movere (alicui:
Dogiel IV
p. 114, a. 1422)
,
item in discidium resurgere (
KodWp V
p. 136,
a. 1408).
Dicitur in imagine de
discidii falce (
*LhnUrk I
p. 483, a. 1277)
, morbo (
FormJ
p. 36
)
, procella (
DŁUG. Hist. II
p. 149
)
, vepribus (
KodMp I
p. 231, a. 1334).
N. locut.
lolii discidium seminare
(alluditur ad
Vlg.
Matth. 13, 25
DŁUG. Hist. I
p. 503
).
Indicatur inter quos
a.
sq.
gen.
b.
sq.
inter.
Indicatur litis materia
a.
sq.
de :
DŁUG. Hist. I p. 77 : de surrogando principe subortum est d-um.
Tom. XII p. 157 (a. 1530) : quorum medicorum de morbi genere d-um.b. sq. super :
RHist XXX p. 175 (a. 1310) : super quibus inter eos uertebatur ... d-um.
III.
pl. confunditur cum voce insidiarum zasadzka
DŁUG. Hist. V p. 251 : Catherina ... missis gentibus suis omnes illos octo positis d-iis trucidari disposuit et, quodcunque illis ... datum fuit, auferri.