General
Full Entry
More

DIRECTIVUS

Grammar
  • Formsdirectivus, directiva
  • Etymology dirigo, directus
  • Inflectional type -a, -um -ae
  • Part of Speechadjectivenoun
  • Genderfeminine
Meaning Outline
  • I.
    • 1. qui dirigit, regit
    • 2. alicui destinatus?
  • II. quae dirigit, dux

Pełne hasło

DIRECTIVUS, -a, -um (dirigo, directus)
  • S.
  • B.
  • L.
  • Ha.
I. adi.
1. act. kierujący, nadający kierunek,kierowniczy; qui dirigit, regit
JAC. PAR. II p. 362 (a. 1417) : papa habet in eis bonis temporalibus dominium quoddam regitivum, d-um, regulativum et ordinativum.
KomKadł p. 440 : prudentia secundum Aegidium est bona qualitas mentis, d-a in finem virtutum moralium.
Ita saepius.
Constr.
a. abs. et saepius. b. sq. gen.
JAC. PAR. II p. 230 : regula d-a religionis ordinis Carthusiensis.
Ita saepius. c. sq. circa :
STOB. Aret. fol. a IIIa : scientiam practicam ... diuidi in actiuam, que est d-a circa agibilia ... et in factiuam, que est d-a circa factibilia.
d. sq. in c. acc. ,
2. pass. (sq. dat. ) skierowany do kogoś? alicui destinatus?
StPPP VII p. 565 (a. 1501) : duas litteras ... alteras d-as prelibatis clarissimis dominis rectoribus, alteras uero prefato ... archiepiscopo.
II. subst. directiva,, -ae f. kierowniczka, przewodniczka; quae dirigit, dux
KomKadł p. 440 : prudentia, inquam, est virtutum moralium d-a (cf. supra 16 ).
GŁOG. Anal. fol. lb : ratio ... hominis non solum dirigit actus inferiorum potentiarum anime vt sensitiue, sed etiam suorum actuum est d-a propriorum.
Ita saepius.
Constr. sq. gen.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)