- S.
- B.
- L.
- Ha.
I.
adi.
1.
act. kierujący, nadający kierunek,kierowniczy; qui dirigit, regit
JAC. PAR. II p. 362 (a. 1417) : papa habet in eis bonis temporalibus dominium quoddam regitivum, d-um, regulativum et ordinativum.
KomKadł p. 440 : prudentia secundum Aegidium est bona qualitas mentis, d-a in finem virtutum moralium.Ita saepius.
Constr.
a.
abs.
et saepius.
b.
sq.
gen.
JAC. PAR. II p. 230 : regula d-a religionis ordinis Carthusiensis.Ita saepius. c. sq. circa :
STOB. Aret. fol. a IIIa : scientiam practicam ... diuidi in actiuam, que est d-a circa agibilia ... et in factiuam, que est d-a circa factibilia.d. sq. in c. acc. ,
2.
pass.
(sq.
dat. ) skierowany do kogoś?
alicui destinatus?
StPPP VII p. 565 (a. 1501) : duas litteras ... alteras d-as prelibatis clarissimis dominis rectoribus, alteras uero prefato ... archiepiscopo.
II.
subst.
directiva,,
-ae
f.
kierowniczka, przewodniczka; quae dirigit, dux
KomKadł p. 440 : prudentia, inquam, est virtutum moralium d-a (cf. supra 16 ).
GŁOG. Anal. fol. lb : ratio ... hominis non solum dirigit actus inferiorum potentiarum anime vt sensitiue, sed etiam suorum actuum est d-a propriorum.Ita saepius.
Constr.
sq. gen.