- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- B.
- L.
- Ha.
- N.
I.
uważać za godne (godnego), cenić, czcić, zaszczycać; dignum ducere, magni aestimare, colere, honorare
a.
aliquem :
JAC. PAR. Serm. fol. 14b : ecce fidelis seruus quantum d-at dominum suum et cum nuncy non quesiuerunt: quis est iste, quem sic d-as etc.
DŁUG. Op. p. 286 : si ... Creator vini volet et nos d-erit, facile nos pauperculas ... copia vini ... reficiet.Ita saepius.
b.
aliquid :
NIC. BŁ. Serm. I p. 323 : appendenda et ponderanda, d-nda et extollenda sunt verba Dei.
CodEp I 2, p. 87 (a. 1449) : papa regnum meum in persona ... domini cardinalis d-vit ... et splendorem in regnum meum effusum video.
DŁUG. Op. p. 9 : beato ... Stanislao origo fuit ... de vico Sczepanow ... ex se quidem obscuro, sed viri sancti ortu d-to vulgatoque.Ita saepius.
II.
1.
obdarzać łaską (o Bogu), wspomagać; gratiam praestare (de Deo), adiuvare
CodEp III p. 59 (a. 1451) : si me piietas Domini confortaverit et d-erit.
DŁUG. Op. p. 56 : utinam propitietur mihi Deus et quamvis immeritum d-et.Ita saepius. Additur per gratiam ( MATTH. Dial. fol. CXIVa ).
2.
obsypywać godnościami; dignitatibus ornare
DŁUG. Hist. I p. 275 : Casimirus bonos ... extollit et d-at (cf. MIECH. Chr. p. 40).
Ib. p. 529 : eum ... dux ... d-at et amplius nobilitat, erigit et extollit.