General
Full Entry
More

DIFFIDATOR

Grammar
  • Formsdiffidator
  • Etymology 1. diffido
  • Inflectional type -oris
  • Part of Speechnoun
  • Gendermasculine
Meaning Outline
  • I. qui bellum denuntiat, hostis, inimicus
  • II.
    • 1. qui minitat alicui aliqua re, minas intentat
    • 2. qui alicui (rei) imminet, damnum infert, grassator

Pełne hasło

DIFFIDATOR, -oris m. (1. diffido)
  • Dc.
  • B.
I. ten. kto wypowiada wojnę,wróg, nieprzyjaciel; qui bellum denuntiat, hostis, inimicus
AKapSąd I p. 149 (a. 1491) : ad hostes ecclesie et personarum ecclesie d-es ... confugit.
Tom. III p. 31 (a. 1514) : litere ad Moscos misse d-es.
Ita saepius.
Syn.
hostis ( Tom. XVI 2, p. 92, a. 1534) , hostilitatis denuntiator ( AKap p. 96, a. 1549). Cf. DIFFIDATIO I DIFFIDATORIUM DIFFIDATORIUS I 1. DIFFIDO I 1.
II.
1. ten, kto grozi komuś czymś, wypowiada pogróżki, odgraża się; qui minitat alicui aliqua re, minas intentat
DŁUG. Hist. IV p. 4 : ambasiatores regii ... sani et incolumes in regnum Poloniae redeunt nulla offensa a d-e accepta.
ZabDziej III p. 136 (a. 1491) : casu, quo aliquam paterentur dicti diffidati invasionem aut offensam, extunc dictus d-or eclesie et sedi ... tricentas marcas vallatas succumbet.
ArPrawn VII p. 202 (a. 1566) : de minas iactantibus vel pericula denuntiantibus vulgo d-bus.
2. ten, kto stanowi niebezpieczeństwo, szkodnik, grabieżca; qui alicui (rei) imminet, damnum infert, grassator
AKapSąd I p. 657 (a. 1527) : comminationum, que capitulo inferuntur ex parte cuiusdam Szokol d-is bonorum ... ecclesie Gneznensis.
*Dogiel I p. 32 (a. 1538) : ex crebris latrociniis et similibus grassationibus ac d-um utrobique hospitationibus ... ingens difficultas ... emerserit.
Cf. DIFFIDATIO II 1 DIFFIDATORIUS II 1. DIFFIDO II 2 DIFFIDO III.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)