General
Full Entry
More

DIFFIDATORIUS

Grammar
  • Formsdiffidatorius, diffidiatorius
  • Etymologydiffidator
  • Inflectional type -a, -um
Meaning Outline
  • I. + littera (-ae) qua quis se pacem minime servaturum denuntiat, bellum indicit
  • II. minax

Pełne hasło

DIFFIDATORIUS s. DIFFIDIATORIUS, -a, -um (diffidator)
  • B.
I. littera (-ae) zapowiadający zerwanie pokojowych stosunków, zawierający wypowiedzenie wojny; qua quis se pacem minime servaturum denuntiat, bellum indicit
CodVit p. 632 (a. 1424) : littera d-a ex parte ducis magni Bohemis.
DŁUG. Hist. IV p. 414 : rex d-as literas pro ampliori cautela et honestate ... duci Switrigello ... transmittit.
Ita saepius.
N. glossam Pol.
StPPP X p. 64 (saec. XV in.in) : sequitur littera diffidiatoria principum «opowedany».
Cf. DIFFIDATIO I DIFFIDATOR I DIFFIDATORIUM 1. DIFFIDO I 1.
II. zawierający pogróżki; minax
StPPP II p. 825 (a. 1479) : literam super huiusmodi minas d-am coram judicio reposuit.
APozn II p. 133 (a. 1483) : Laurencius ... consules ... monuit ... ipsis desuper diffidando, quatenus ipsum ... pellificem ad restitutionem ... florenorum compellerent, prout alias littere d-e lacius in se continent (cf. item AKapSąd II p. 819, a. 1521; Biecz p. 167, a. 1607).
APozn III p. 88 (a. 1504) : salvum conductum dominorum violavit verbis contumeliosis et d-iis.
AKapSąd II p. 355 (a. 1506) : contra eundem dnum officialem manus ... iniecerunt, verba comminatoria et d-a expresserunt et comminabantur.
Cf. DIFFIDATIO II 1 DIFFIDATOR II 1 1. DIFFIDO II 1 2. DIFFIDO III.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)