- Dc.
- B.
- L.
I.
zerwanie przyjaznych stosunków, wypowiedzenie wojny; actus se hostem esse declarandi, belli indictio
*Lites I p. 434 (a. 1326) : qui quidem rex pacis pactate cursu durante, d-e nulla prorsus precedente, quam tamen tenor iuris et iusticie exigebat, eiusdem pacis ... federa ... violavit.
Ib. II p. 410 (a. 1392) : durantibus treugis ... nulla d-e previa ... castrum ... recepistis.
CodEp III p. 505 (a. 1431) : d-e previa et ab eo ... recepta contra ipsum in nomine domini processimus.Ita saepius usque ad saec. XVI med.
N. interpretationem et glossam Pol.
GLcerv p. 532 : d-o vulgo vocatur denunciatio hostibus facta ante quam comittatur bellum, «odpowiedź, wypowiedź».
Iuxta ponitur
indictio belli (
DANT.
in
Tom. X p. 93, a. 1528 : mitto ... maiestati vestrae historiam indictionis belli seu, ut vocant, d-is caesari factae).
N. constr. sq. gen.
DŁUG. Hist. I p. 322 : Wratislaus Poloniam invadens eam ... spoliis affligere coepit nulla hostilitatis d-e praemissa (cf. ib. p. 531).Cf. DIFFIDATOR I DIFFIDATORIUM DIFFIDATORIUS I 1. DIFFIDO I 2. DIFFIDO III occ.
II.
1.
grożenie, wygrażanie, pogróżka, wrogość;
actus comminandi, minae, comminatio, animus hostilis
StPPP VIII p. 734 (a. 1399) : terminum secundum habent ... pro d-e kmethonibus in tenuta ... Andree.
Ib. II p. 124 (a. 1401) : Zema ... Cristinum ... pro d-e jure euasit.
ZabDziej II p. 129 (a. 1484) : si vero sartor contra clericum probabit de minis et d-bus, debet clericus pro scribi de diocesi.Ita vulgo usque ad saec. XVI med. Inde: krzywda, szkoda, niebezpieczeństwo; iniuria, damnum, periculum
AKapSąd II p. 46 (a. 1419) : super huiusmodi d-bus et incendiis cum ... marito eiusdem Swanthosse in toto concordasset.
AKapSąd I p. 177 (a. 1502) : decreverunt … cuilibet dominorum sese conferre Poznaniam pro insecuritate mansionis circa ecclesiam ex d-e predonum et latronum in regno ... extantiumimminente periculosa.Ita saepius.
Iuxta ponitur
hostilitas (
StPPP III
p. 147
)
, insidiae (
ib.
), metus, perhorrescentia (
AKapSąd II
p. 669, a. 1494)
, minae (
ZabDziej II
p. 129, a. 1484
et saepius).
Locut.
diffidationem facere, inferre (
AKapSąd II
p. 669, a. 1494
;
syn. diffidare:
StPPP II
p. 955, a. 1505)
; opp.
complanare (
AKap
p. 115, a. 1553).
Cf.
DI FFIDATOR II 1
DIFFIDATORIUS II
1. DIFFIDO II 1
2. DIFFIDO III.
Constr.
a.
sq.
gen.
,
cf.
et
ArPrawn I p. 377 (a. 1527) : plebanus propter iniurias et d-es patronorum non audet manere in parochia.b. sq. dat., cf. et
ArPrawn I p. 377 (a. 1527) : d-o ... plebano ... a certis nobilibus, qui in litteris diffidatoriis continentur.c. sq. contra
ib. exponatur d-o Sokol contra dominum episcopum et capitulum.d. sq. in c. acc.
ARect I p. 771 (a. 1532) : occasione infamiarum verbalium criminisque facti ... nec non d-is in securitatem vite facte (ed. factam).e. sq. in c. abl. , cf. et
AKapSąd II p. 669 (a. 1494) : propter metum et perhorrescenciam et d-es in audientia et curia dni officialis ... factas.f. sq. ab cf.
2.
occ. zapowiedź nieprzyjaźni, nieufności;
inimicitiae ac diffidentiae denuntiatio
AKapSąd II p. 331 (a. 1496) : stante sua palatini d-e in personam ... plebani per quendam Ossuch armigerum.