- B.
- L.
I.
phil. stanowiący (określający)
różnicę (gatunkową); quo differentia (specifica) constituitur (significatur)
GIEŁCZ. fol. K 8a : termini d-es vt 'rationale', 'sensibile' ... 'rationale' enim natum est supponere pro homine connotando sibi ... differentiam essentialem.
II.
mus.
skala sięgająca swym zakresem o kwintę w dół i o kwintę w górę w stosunku do skali zwanej 'finalis'; definit
SZYDŁ. p. 47 : in principio cantus discerni debet, an cantus sit principalis vel d-is; unde tonus principalis est ille, cuius cantus in finali sede magis quam alibi incipit ... sed tonus d-is est ille, cuius cantus ... frequenter alibi quam in finali sede incipit.Cf. contextum et FINALIS.